A Cortiza

  #Edvard Munch Diario dun infeliz « Dende que non escoito as miñas voces ando un pouco mais solo e perdido. Están a darme unha medicación para que esas voces non volvan outra vez, e para iso, unha vez ao día tomo un psicotrópico, unha pastilla de color azul que me deixa a boca tan seca que apenas se me entende o que falo. Logo séguelle un estabilizador do ánimo de sabor amargo para, segundo me din, combater a depresión, o cal me estriñe e me fai inchar pola retención de líquidos, así que teño que tomar un diurético e tamén un laxante para aliviar eses síntomas. O diurético dáme dolor de cabeza e teño que combater ese efecto secundario con analxésicos, mentres corro ao baño para resolver o outro. Ademais, cada quince días inxéctanme un potente antipsicótico no ambulatorio. Dinme que ese antipsicótico sería para impedir que teña conductas malignas ou suicidas pero tamén me produce un lixeiro tremor nas mans e unha contracción nas comisuras dos labios e da cara que parece que vou f...

  Estoutevendo labrego O Estoute fora à cidade renovar o DNI. Ao chegar à comissaria : - Estoutevendo ?     - Si, eu tamém .. - Já, peró o que aqui pom é seu nome ?     - Si, claro, é bem clarinho. - É um pouco raro, nom ?     - Pra mim nom, levo toda a vida com el.     - Meu pai já nom vive para explicar-lho. - A primeira vez que o sinto !     - Todo o mundo di o mesmo. - Bem, a sua profissom, labrador ?     - Si, seica labrego, nom se pode pór. - Já, hai que pó-lo na língua oficial, em español.   Nom se pode ponher num dialeto.   Ademais, vostede nom tem um negócio ?     - Si tenho um negócio, peró fum labrego sempre. - Mire, imos pór profesión comerciante,   que queda mais eleghante, e vostede vive na cidade   e já nom lavra nada.     - Ponha como queira, vostedes mandam !       Peró saiba que os que somos labregos,       lavramos sempre. Moradelha ed...