Publicacións

Mostrando publicacións desta data: agosto, 2021

Dito 78 : A loba ferida

Imaxe
  A loba ferida Co sigiloso caminhar duma loba moi ferida, que vai tragando seu ódio pola gorja e os colmilhos. Coa fereza consumida ao haver visto e suportado, uma tragédia tam cruenta, naqueles dous pequeninhos. Vai ouveando-lhe à Lua dende o mais alto penedo, pedindo que lhe dé forças para poder seguir com vida. Renovar a sua esperança, bicando novos retonos; viver com novas arelas ante a adversidade magna. Som umos passos de loba, cumhos rastos de tristura; umas pisadas magoadas é arrecendo de amargura. Quere clavar os gadanhos na noite pecha, dum brinco. Zugar a Lua, dum ouveo e arrincar-se o coraçom. Olhos de brancos coitelos vagando na noite escura. Noite negra de siléncio na face oculta da loba. A sua inteligéncia bestial, o assassinado sorriso dum animal penitente de espírito valeroso. Com vagar na noite insónia polos perfiles da serra, lucindo a sua silhueta, vai majestuosa a loba. Vai em pesca de ventura, deixando atrás tanto ódio, esquecendo a desventura, a barbárie e a...

Dito 77 : Día de feira

Imaxe
  Ourense 17 de Xullo de 2021 A Feira e as Burgas Un día de feira como outro calquera Quedaran en verse no Mesón para saír todos xuntos, ao final resultara un grupo bastante numeroso, máis homes que mulleres entre os que tamén habería algún raparigo. Era un día sete ou dezasete dun mes do verán de pouco despois da guerra, polo tanto día de feira en Ourense; máis ou menos todos levaban unha lista, fose escrita ou ben na cabeza, de cousas que precisaban ou encargos que lle fixeran. Erguéranse ás catro da mañá coa idea de que lle rompera o día en Trelle e poder estar nas primeiras horas na feira que era cando mellor se mercaba. Aínda que saíran todos xuntos, subindo a Pedra Furada o tío Rubio e o tío David (Gaiteiro) sen darse de conta fóranse quedando distanciados na escuridade, enfrascados como irían nunha conversa moi animada que por momentos facía que se quedasen parados a discutir e razoar; os que ían diante a veces tamén se paraban e chamábanos para que apurasen, eles en pri...

Dito 76 : Sam Lourenço

Imaxe
  Lua Nova  de Sam Lourenço Agardunho à noite escura com ánsia de companhia. Paso a páxina dum livro, paréntese na leitura. Dende o meu longo corredor vejo uma noite pechada, entranto paso uma folha e o que lim já o esqueço. Cheia de estrelas no ceo na noite pecha sem Lua. Distrai-se-me o pensamento e pouso na tábua o livro. Aperto à noite estrelada ao nom avistar a Lua. É noite de Lua nova, prelúdio duma arabesca. É noite de Sam Lourenço, som meus recordos de Osca. Conto foguetes no ceo e pedirei um devezo.  Acordo Pinhor em festas, coas bágoas de Sam Lourenço, contar fugazes estrelas, mirando de cara o ceo. A festa de Sam Lourenço, de Baldariz os recordos, onde jogava de neno na noite do dez de Agosto. 🌟 🎵 Estrela Moradelha editora