A Cortiza

  Os devanceiros Segundo o minucioso e detallado inventario levado a cabo polos autores do catastro de Ensenada, no   Santomé de 1752 vivían no lugar 59 familias dás que se podería estimar un resultado aproximado de 250 habitantes. Ollero aquí non sería un apelido, era un oficio ( oleiro ), que facía olas de barro, en Santomé había dezaseis rexistrados, todos homes, pero solo   no escrito, a realidade sería ben distinta. Nun estudo publicado neste mesmo blog co título de oliñas veñen e van (22/5/2020) , se sostiña que maiormente serían as mulleres as que máis se dedicaban a este oficio, mentres que o traballo dos homes limitaríase en axudarlle a buscar o barro e cocer as olas xa rematadas nos tres fornos comúns que houbera no lugar. Que a muller quedase relegada neste tipo de documentos, pode apreciarse tamén comparando no gráfico: Juan Gago era zapateir o, José Pérez e Juan López oleiros ; aos homes sempre lles asignaban unha profesión, mentres que Juana Pérez, q...

  Aira e capela de Ramiras Relato documentado segundo a prensa da época Chovía forte naquela noite do dez de marzo de 1934 cando chamaron á porta da casa do alcalde pedáneo de Ramiras os axentes de policía Benito Alejos Estevez e Juan Santos Mendez, estes irían vestidos de paisano e querían que alguén de confianza os guiase á casa de Xosé Villar Dieguez (o Furriqueira), veciño tamén do lugar. A idea da policía era detelo como presunto autor dun crime cometido facía xa varios días nos arredores de Velle. O encargado de acompañalos acabou sendo o fillo do pedáneo, Máximo Dieguez Pérez. Unha vez á beira da casa, colocaríanse nalgún punto estratéxico para esperar ao presunto criminal. La Zarpa 11 Marzo 1934 Mais ou menos a esa mesma hora, dez da noite e co mesmo obxectivo, habían saído do posto da garda civil de Barbantes o cabo Ramón Varela e os gardas Xosé Álvarez Sousa e Francisco Pérez Heras, acompañaríaos como guía e confidente Baldomero Ferro Álvarez, veciño tamén de Ramiras. Tan...